بهترین عطر برند واقعا عقل و هوش ادم رو از سر میبره ممنون از جناب شیرانی عزیز و بزگوار برای تهیه این عطرهای کمیاب و نیش

یکی از بهترین کارهای دودی-چوبی حال حاضر که حضورش در کالکشن در کنار بویس د اسس برای هر دوستدار روایح اسموکی واجبه.

لطفا بوا دسس Bois d'Ascèse رو هم بیارین.

به نظرم ده هیچ از این بهتره

حسین . ج

رایحه دود ی بی بینظیر و با کیفیت مثل بقیه عطر های این برند بسیار شفاف و مطابق با اسم عطر رایحش کار شده و اون فضا رو تداعی میکنه ای کاش دوباره موجود بشه

 آن‌چه در آتش می‌سوزد، نه شهری جدید، که مدینه‌ای است باستانی، به بیان دیگر گمان می‌کنم آن‌چه از استشمام این عطر به ذهن خطور می‌کند، نه چون ایستادن بر بلندای تل و نگریستن به شعله‌های آتشی که شهر را می‌بلعد( آن‌طور که گفته‌اند «و واقع شد چون ایشان را بیرون آورده بودند که یکی به وی گفت: جان خود را دریاب و از عقب منگر و در تمام وای مایست، بلکه به کوه بگریز، مبادا هلاک شوی... اما زن او [لوط] از عقب خود نگریسته، ستونی از نمک گردید»)، بل‌که چون خاطره‌ای است که دوباره زنده می‌شود، خاطره‌ای که دیگر زهرش ریخته، خاطره‌ای دور و دیرین، یا به قول افلاطون شهری است «که در روایت ساخته‌ایم، شهری که در واژگان منزل دارد؛ چرا که کمان نمی‌کنم چنین شهری جایی بر کره‌ی خاکی وجود داشته باشد»، سوختگی‌اش معطر است، سیاهی‌اش لزج نیست، عبوس نیست، شبیه پا گذاشتن به شهری کهن است که بنابر افسانه‌ها سوخته و کنون بر سوخته‌هایش گیاهان معطر حاکم شده‌اند، یادمان است، حتی با اندکی شجاعت می‌شود گفت نوستالژی است (نوستوس به معنای بازگشت و آلژ‌یا به معنای درد)؛ «بر لب نهرهای بابل نشستیم و گریه نیز کردیم». در این سه چهار ساعتی که مقدار اندکی از آن در محیط رطوبی بیخ دریا بر ساعدم نشت کرده هنوز پا پس‌ نکشیده و دودش به منخرینم روان است. از آن دسته عطر‌هایی است که نه «خوب» است، نه «بد» است، نه «پوشیدنی» است و نه «نپوشیدنی»، مسئله‌اش ایجاد فضا و روایت است. 

بوی دود غلیظ اما نه دود حاصل از سوختن چوب. بلکه ترکیبی از دودی که از سوختن چوب، گوشت و کمی پلاستیک حاصل میشه. تا حدودی شبیه عطر باریکیو اما نه باربیکوی خوارکی ای که توی سس ها یا چیپس ها استفاده میشه، یه باربیکوی تلخ.

اصلا رایحه همه پسندی نیست. حتما حتما قبل خرید تست کنید