آنژ او دِمُن لُ سُکخه ادیسیون بَل دُغ

فکر می کنم قسمت بل دغ رو فقط بتونم تعمیم بدم به این ذرات طلایی شناور در عطر. منظورم اینه که عطر شکوه اون مراسم رو نداره به هیچ وجه.( بل دغ: گلدن بال، بال اون رقصایی بود که یه گروه خانوم و آقا با لباسهای قشنگ تو یه جای قشنگ می رقصیدن و تو فیلم قدیمیا می‌دیدیم و احتمالا کیف می کردیم) 

برسیم به این پارادوکس فرشته و شیطان. به پارادوکسی که اگه درست اجرا بشه می تونه به ما یه عطرِ فَم فَتَل (زن کشنده) بده. اما باید بگم این عطر روی تن یک زن بالغ یه عطره با اپنینگ ترش (سیترس و کرنبری) که بعد سبز میشه و بعد هم ختم میشه به وایت فلورالهایی که سر حال کننده ان. همین.

اما وجه شیطانی این عطر خودش رو می تونه روی تن یه لولیتا نشون بده، یه نیمفِت. با استایل درست. یه پیراهن صورتی چارخونه، با دامن پفی و بالاتنه چسبان و یه کیف سفید. و شاید با یه لنگه جوراب سفید. تاکید می کنم یه جفت نه. یه لنگه چون باید به ناباکوف وفادار بمونیم. 

Ball (ball dance)

Femme fatale

Nymphet 

Lolita by Vladimir Nabokov