به مچم که اسپری‌اش کردم بینیم نرسیده به منزلش دنده عقب رفت..البته خونه که چه عرض کنم، باید بگم میکسر!
یک استراکچرِ شفاف و تهاجمی از مرکبات؛ به چه صورت؟
اینجوری: پوست پرتقال رو رنده کرده‌اند، رنده درشت ترجیحا چون با رنده ریز دیگه خیلی کار رو گس وَ تلخ تحویل بینی مردم می‌داد.. الان میزان تلخی و گس بودنِ ناشی از پوست پرتقال از 100 تا، 44 تاست.
خودِ پرتقال رو هم یکی با دست حسابی فشار داده و بعد پرتش کرده توی ظرف.‌ و لیموترش..خودِ لیموترش نه پوستش اما لیمویی که یکی دو ماهی میشه یخ زده وَ رگه‌های ترش‌اش رنگ باخته اند..اما عطرش رنگ و بوی غریبی رو به ما میده..طبیعیه چون لیموترش ما مدت‌ هاست برای خودش رفته بوده قطب! از مرکبات به دور شده دیگه!
اینارو فیشرِ گرامی میکس کرده و سپس از باغچه خونشون دو تا دونه برگِ نعناع دست‌چین و، همونطور نَشُسته و خاکی وَ برای تزئین، گذاشته روی معجون..
من گمانم بر اینه که آمبروکسان کارِ فیشر رو خراب کرده! شورشو درآورد و معجون رو بدجور نمکی کرد!
بدجور نه به این معنا که خیلی نمکی؛ بلکه از فرط بی‌خود و بی‌جهت بودنش!
مُشکش هم جذبه نداره متاسفانه! یه ته بویِ صابونی هر چند لحظه یکبار از خودش بروز میده.‌. بروز موقت و خیلی شوخ!
از اینجا به بعد بطالت است که این معجون و آشپزخانه و خانم خانه را رها نمی‌کند که نمی‌کند!
خطی میشه، بی‌هویت میشه و واقعا اعصاب‌خورد کن!
و آمبروکسان شده یه بچه که آشپزخونه رو بهم ریخته!
آمبروکسان میتونه خیلی با‌ استعداد باشه و دوست داشتنی اما اینجا؛ فیشر اشتباه کردی!

عطر باحالیه، یجورایی گازداره انگار! من خوشم اومد، باهاش حال می کنم

و نکته مهم اینکه بر محور نارنج هست و اون بوی غالبی ک حس می کنید پوست نارنج هست نه پرتقال